Ocieplenie ścian z betonu komórkowego. metoda klejenia.

Porowate betony, oprócz innych zalet, wyróżniają się również wyższą izolacyjnością termiczną. A jednak izolacja ścian z betonu komórkowego od wewnątrz i na zewnątrz pozwala zoptymalizować wymianę ciepła w budynku, radykalnie poprawić mikroklimat i obniżyć koszty jego ogrzewania.

Oczywiście do realizacji tego projektu na odpowiednim poziomie będziemy potrzebować wiedzy. Dlatego zdecydowanie zalecamy dokładne przestudiowanie tego artykułu przed rozpoczęciem pracy.

Wewnątrz czy na zewnątrz?

Теплоизоляция сооружений из пористых бетонов может осуществляться как с внутренней, так и с наружной стороны (читайте также статью «Ленточный бетонный фундамент: его свойства и технология закладки»).

Jednak z punktu widzenia budowy ciepłownictwa druga opcja jest bardziej pożądana, a oto dlaczego:

• Umieszczając izolację po wewnętrznej stronie ściany, przesuwamy gradient temperatury do wnętrza. W rezultacie istnieje ryzyko kondensacji w grubości izolacji, ponieważ punkt rosy spada dokładnie na ścianę.

Zwróć uwagę! Punkt rosy to temperatura, w której para wodna zaczyna się skraplać i opada na powierzchnię w postaci małych kropelek.

• Nieprzyjemne konsekwencje tego zjawiska to zwiększenie wilgotności w pomieszczeniu, ryzyko wystąpienia grzybów na ścianach, a także częściowy rozkład materiałów termoizolacyjnych. Szczególnie dotknięte produkty, które zawierają składniki organiczne.
• Można tego uniknąć, ale wówczas konieczne jest dodanie warstwy materiału hydroizolacyjnego i wentylowanej membrany do konstrukcji warstwy izolacyjnej. W rezultacie cena wykończenia wzrośnie.
• Ale wykończenie zewnętrzne jest pozbawione tych wad, więc nie można się martwić o kondensat. Jednocześnie jest to nieco trudniejsze do wdrożenia, szczególnie na wyższych piętrach budynków: będą potrzebne albo lasy, albo sprzęt do alpinizmu przemysłowego.

Wskazówka! Instrukcja wymaga wzięcia pod uwagę wszystkich prac, które są wykonywane powyżej drugiego piętra, wieżowca. W związku z tym tylko ci, którzy mają odpowiednią tolerancję, mogą je przeprowadzić.

Jak widać, lepiej jest ogrzać się na zewnątrz. I niech ten proces będzie bardziej pracochłonny, ale w rezultacie będziemy mieli znacznie mniej problemów z kondensatem i grzybem. Tak, i będzie cieplej!

Prace przygotowawcze

Wybór materiału termoizolacyjnego

Ocieplenie ścian zewnętrznych z betonu komórkowego można przeprowadzić różnymi metodami. A jednak w większości przypadków stosuj albo płyty polimerowe, albo materiały na bazie wełny mineralnej.

Każda z tych opcji ma swoją własną charakterystykę, którą analizujemy w formie tabeli:

• Polistyren ekspandowany jest szeroko stosowany do wklejania ścian, a następnie tynkowania i malowania. Jednocześnie wklejenie fasady z pianki polistyrenowej częściowo narusza naturalną wentylację, ponieważ materiał ten jest paroszczelny. Dlatego w tym przypadku pożądane jest zainstalowanie dodatkowych urządzeń do wentylacji (zawory okienne, rekuperatory itp.).

Wskazówka! Nie należy stosować paneli piankowych zamiast styropianu. Po pierwsze, wytrzymują obciążenia mechaniczne gorzej, a po drugie, są znacznie bardziej łatwopalne.

• Alternatywą dla płyt polimerowych są maty na bazie wełny mineralnej. W takim przypadku izolacja będzie kosztować nieco drożej, ale można uniknąć problemów z wentylacją.
• Gęste maty można otynkować, ale najczęściej wełnę mineralną zamaskowano za pomocą zawiasowych paneli przednich lub bocznicy.

Ponadto w tym celu można również użyć poliuretanu, szkła piankowego, ecowool i innych materiałów.

Oddzielnie konieczne jest określenie sytuacji, w której izolacja ścian wykonywana jest przy użyciu bloczków z betonu komórkowego na betonie lub cegle. W tym przypadku sam porowaty materiał pełni rolę izolatora ciepła, a naszym zadaniem jest zapewnienie najwyższej jakości ochrony jego powierzchni przed wilgocią i wpływami zewnętrznymi.

Obróbka ścian

Przed przystąpieniem do izolacji termicznej konieczne jest przygotowanie podstawy.

W tym celu:

• Dokładnie wysusz ściany gazobetonu. Jeśli podczas budowy budynku nie zmokli, praca może zostać rozpoczęta natychmiast, ale jeśli praca została wykonana bez nakładania się, suszenie jest obowiązkowe przez co najmniej trzy miesiące.

Zwróć uwagę! W przeciwnym razie wilgoć uwięziona w grubości materiału zostanie "zablokowana" izolacją, co doprowadzi do zamarznięcia ścian.

• Następnie musimy dokładnie sprawdzić wszystkie szwy.. Jeśli zastosowano kompozycję klejową, ich rozmiar będzie minimalny, ale szwy z zaprawy muszą zostać ponownie uszczelnione. Co najlepsze, nadaje się do tego pianka poliuretanowa.

• Z tą samą pianką wypełniamy wszystkie pęknięcia i puste przestrzenie, które pojawiły się po zakończeniu budowy.
• Na koniec, w celu zapewnienia przyczepności kompozycji klejowej, powierzchnię obrabiamy papierem ściernym.. Tak więc otworzymy zewnętrzne pory na każdym bloku i zwiększymy siłę przyczepności podstawy do izolacji.

Ponadto przed rozpoczęciem pracy konieczne jest wyposażenie kanałów komunikacji, o ile wcześniej tego nie robiono. Wiercenie diamentowe otworów w betonie służy do tego: w ten sposób otrzymamy najbardziej równe i czyste otwory.

Metoda izolacji

Metoda klejenia

Samą procedurę izolacji można wdrożyć na dwa sposoby.

Pierwszy schemat jest prostszy do zrobienia samemu i wymaga użycia specjalnych klejów:

• Przygotowaną powierzchnię ściany poddaje się działaniu gruntu penetrującego ze składnikami antyseptycznymi.
• Nałóż klej cementowy na płyty z polistyrenu.

Wskazówka! Jeżeli ściany mają nieregularności (występują, gdy nie zastosowano całych bloków, ale zbrojonego betonu wycięto za pomocą kółek diamentowych), wówczas można dodatkowo nałożyć klej na podłoże.

• Płyty przykleja się do ściany w taki sposób, aby szwy się nie pokrywały. Optymalne jest przesunięcie połowy szerokości płyty, tak jak podczas układania cegieł.
• Aby zwiększyć wytrzymałość, mocujemy izolator cieplny za pomocą kołków w kształcie talerza. Kołki prowadzące w rogach każdej płyty, jak również w środku.
• Szwy i pustki między warstwami izolacji są wypełnione poliuretanową pianką montażową.
• Następnie nakładamy siatkę gipsową odpornych na alkalia polimerów na warstwę polistyrenu.

W końcowym etapie wyrównujemy ścianę tynkiem, szpachlujemy i malujemy za pomocą mieszanki do prac elewacyjnych. Wskazane jest, aby warstwa tynku nie była zbyt gruba, w przeciwnym razie izolator ciepła zacznie spadać z podstawy pod własnym ciężarem.

Alternatywnie, można okleić ścianę dekoracyjną cegłą, łącząc ją z konstrukcją nośną ze stalowymi hipotekami.

Technologia ta może być również stosowana do grubych mat na bazie wełny mineralnej, ale najczęściej ten materiał jest montowany pod skórą. Jak to zrobić, wyjaśnimy w następnej sekcji.

Sucha izolacja cieplna

Wentylowana fasada z zawiasami ma wiele zalet: jest mniej wymagająca w konserwacji, dobrze chroni materiały termoizolacyjne przed uszkodzeniem i nie zakłóca cyrkulacji powietrza. A jednak, izolacja ścian z gazobetonu według tej metody jest przeprowadzana stosunkowo rzadko.

Powód jest następujący: porowaty beton ma mniejszą wytrzymałość niż zwykły beton lub cegła, tak że ściany mogą zostać zniszczone pod wpływem dużych obciążeń. Dlatego do tego wykończenia używa się tylko najlżejszych paneli, takich jak siding winylowy.

Metodologia:

• Zamontujemy wsporniki na ścianie, na których zostaną zainstalowane prowadnice. Aby uniknąć tworzenia "zimnych mostów" pod podstawą każdego wspornika, eksperci zalecają ułożenie warstwy paronitu lub podobnego materiału nieściśliwego.

Wskazówka! Mocowanie odbywa się na kotwicy z plastikowym rękawem, ponieważ części metalowe mogą powodować zniszczenie warstwy betonu i osłabienie elementów złącznych.

• Na wspornikach montujemy płyty z wełny mineralnej, przecinając izolację nożem. Do mocowania służą kołki z tworzywa sztucznego z korkiem do talerzy.
• Szczeliny między płytami są wypełnione skrawkami materiału i samo rozprężającą się pianką.
• Wiatroszczelna membrana jest ułożona na wierzchu warstwy izolacyjnej. Pożądane jest, aby była przepuszczalna dla pary - wówczas ryzyko skraplania na warstwie wełny mineralnej będzie minimalne.
• Na wystających częściach wsporników montujemy prowadnice. Pomiędzy nimi a izolacją należy utworzyć szczelinę powietrzną, która zapewni wentylację.

Wtedy możemy tylko chronić naszą elewację:

• Mocujemy mocniejszą i grubszą bocznicę do części piwnicznej. Tutaj nie można obawiać się uszkodzeń, ponieważ obciążenie konstrukcji nośnej będzie minimalne.
• Ściana bocznica osłonowa, nie zapominając o pozostawieniu szczeliny dla cyrkulacji powietrza.
• W narożnikach domu, a także skrzyżowaniu drzwi i otworów okiennych wkładamy specjalną podszewkę.

Wniosek

Утепление стен из газобетона снаружи под сайдинг, а также оклейка стен полимерными теплоизоляторами являются оптимальными методами для сохранения тепла в таком здании. Несмотря на хорошие эксплуатационные свойства пористого бетона пренебрегать подобными мероприятиями не стоит, так как они позволяют существенно сэкономить на отоплении (см.также статью «Грунтовка для бетона - виды, особенности, правила применения»).

Cóż, jak wykonać całą pracę poprawnie, możesz dowiedzieć się, oglądając wideo w tym artykule.