Specjalne metody betonowania: szczegółowy opis możliwych

Podczas konstruowania różnych obiektów, czasami pojawiają się pewne warunki, w których konwencjonalne metody konstrukcji są albo niedostępne, albo nieefektywne iw takich przypadkach stosowane są specjalne metody betonowania.

Te metody obejmują:

• туркретирование;
• odkurzanie;
• jak również podwodny sposób betonowania obiektów, który z powodzeniem stosowany jest w budownictwie cywilnym i przemysłowym.

Poniżej zostanie to omówione bardziej szczegółowo, a dodatkowo możesz obejrzeć film w tym artykule na ten temat jako dodatek do materiału.

Opis

Krótki opis metod specjalnych

• Jeżeli zachodzi potrzeba aranżacji dowolnego składowania, zbiornika lub konstrukcji w strefie intensywnego napływu wód gruntowych, wówczas w takich przypadkach wymagana jest zwiększona gęstość konstrukcji betonowej.. Osiąga się to poprzez oddzielne betonowanie za pomocą wibracji: metoda wibracji, grawitacji i wibracji. W tym przypadku zaprawa cementowo-piaskowa jest wtryskiwana pomiędzy duże wypełniacze, które uprzednio były układane w szalunku, dodatkowo, gdy wibracja jest dodatkowo wykorzystywana, co dodatkowo zagęszcza zaprawę.
• W sytuacjach, gdy istnieje potrzeba wykonywania pracy pod wodą, na głębokości do 50 m, betonowanie wykorzystuje metoda VPT (pionowy ruch rur). Istota tej techniki jest następująca: beton dostarczany jest do wcześniej ustalonych form za pomocą rur o średnicy od 200 do 300 mm i są one opuszczane do samego fundamentu. Gdy chcesz zwiększyć grubość warstwy, rura jest podniesiona, to znaczy zmniejszyć liczbę sekcji.
• Gdy głębokość nie przekracza 20 m, w takich przypadkach stosowana jest metoda BP (roztwór wstępujący), która może mieć ciśnienie lub ciśnienie.. Aby to zrobić, odgradzają one pewną sekcję i wrzucają tam kamienie, gdzie rury stalowe o średnicy od 37 do 100 mm są instalowane w określonych odstępach czasu. W przypadku tych rur, pod ciśnieniem lub bez niego (grawitacyjnie), wlewa się zaprawę cementowo-piaskową, która wypełnia przestrzenie pomiędzy wcześniej wyrzuconymi kamieniami.
• Ponadto, jeśli konieczne jest wypełnienie do głębokości nie większej niż 20 m, a jednocześnie klasa betonu nie przekroczy B20, wówczas stosowana jest technologia betonowania zwana układaniem przez bunkry. W takich przypadkach betonowe podłogi lub płyty są obniżane do dna zbiornika jako podstawa, a zaprawa jest wypełniona chwytakiem. W tym przypadku między skrzynką rozwijaną a podstawą zachowana jest minimalna odległość pozwalająca na wykonanie takiej pracy.
• Na głębokości 1,5 m, gdy powierzchnia konstrukcji jest wystarczająco duża, a gatunek betonu nie przekracza klasy B25, zagęszczanie jest wykonywane. Odbywa się to na małych, ogrodzonych terenach, ponieważ powierzchnia jest duża, rozwiązanie dostarczane jest na miejsce za pomocą rury lub chwytaka, przy zachowaniu minimalnej odległości od podstawy. Ubijanie odbywa się równomiernie, aby nie zakłócać procesu ustawiania wcześniej ułożonej sekcji, a instrukcja wymaga, aby odległość do lustra wody nie przekraczała 25-30 cm.

• При нанесении тоннельной отделки, нанесении защитного слоя для предварительно напряжённых резервуаров, использовании пневмоопалубок, усилении и ремонте ЖБК и тому подобное, применяется «мокрое» и «сухое» торкретирование поверхности. «Мокрый» способ или пневматическое бетонирование подразумевает нанесение раствора на поверхность под давлением - сжатый воздух подаёт смесь в сопло, где так переходит во взвешенное состояние, после чего попадает на обрабатываемый участок. «Сухой» метод похож, только здесь в насадку подаётся сухая смесь, которая там размешивается водой, затворённой в сопле, после чего попадает на поверхность в виде раствора.

• W przypadku stropów międzypodłogowych, podłóg, łuków, muszli, konstrukcji przestrzennych i pionowych (przepony, kolumny, ściany, ścianki działowe itp.) Stosuje się metodę ewakuacji. Jego istotą jest usunięcie z zagęszczonego roztworu do 10% -25% wody, która została zamknięta przy użyciu osłon próżniowych.

Podwodne betonowanie

Uwaga Metoda podwodna polega na układaniu roztworu pod warstwą wody, gdy nie wykonuje się drenażu. Za najbardziej powszechny i ​​produktywny uważa się HWP.

W tym przypadku podwodne betonowanie - technologia pionowego ruchu rury wymaga pracy na głębokości od 1,5 m do 50 m w studzience, która jest chroniona przed bieżącą wodą.

Do aranżacji takiego ogrodzenia można użyć specjalnych szalunków przestrzennych wykonanych z drewna, wyrobów betonowych, konstrukcji żelbetowych lub metalu, a także wszelkich większych skorup - pal, dzianin, rowków i tak dalej. W takim przypadku taka struktura musi być nieprzepuszczalna dla zaprawy cementowo-piaskowej.

Aby przetransportować mieszaninę do miejsca przeznaczenia, stosuje się stalowe rury bez szwu o średnicy od 200 mm do 300 mm, a linia nie jest masywna, lecz składa się z ogniw o długości 1-3 metrów.

Zmontowany rurociąg jest przymocowany do kranu lub wciągarki, które znajdują się za płotem fundamentowym, podczas gdy lejek jest zamontowany u góry, aby pomieścić mieszaninę, a poniżej, aby zapobiec przedostawaniu się wody, zainstaluj zawór, który można otworzyć na rusztowaniu. Jeden taki rurociąg może służyć miejscu o średnicy do 12 m.

Po opuszczeniu rur do podstawy i zamknięciu dolnych zaworów są one wypełniane betonem do góry. Po tym, jak dyspozytor otworzy zawór, beton rozleje się po szalunku, wznosząc się ponad krawędzie dolnego łącznika - dzieje się to pod kolumnowym ciśnieniem wymuszonym mieszanki do wyrównania poziomu w rurze i szalunku. Roztwór można podawać kanałem za pomocą pneumatycznej dmuchawy lub bezpośrednio z betoniarki.

W zależności od grubości odlewanego obszaru, koniec rury musi być stale zanurzony w roztworze, zgodnie z przepisami technicznymi dotyczącymi betonowania: na głębokości 10 m - 0,8 m, a na głębokości 20 m - 1,5 m jako platforma montowana jest wypełniona roztworem, rurociąg jest podnoszony do góry, stopniowo oddzielając się od niego po jednym ogniwie, ale jednocześnie ważne jest, aby woda nie dostała się do środka.

Po osiągnięciu wymaganej grubości miejsca, rura jest całkowicie usunięta z miejsca instalacji.

Kiedy rozwiązanie zgodnie z metodą pionowego przemieszczania rury jest umieszczane z wibracją, wymaga mobilności, którą można zmierzyć z przeciągiem stożka o wielkości 6-12 cm, ale jeśli nastąpi to bez wibracji, wówczas konieczne będzie 16-20 cm skurczu. Mieszanka wykonana jest ze żwiru, lub w niej dodaję 2-3 części pokruszonego kamienia, przy jednoczesnym użyciu plastyfikatora.

W celu uniknięcia sytuacji siły wyższej podczas instalowania macierzy o objętości większej niż 200 m³ metoda ruchu pionowego, na początek pod wodą testowe konstrukcje są wylewane. Są to bloki eksperymentalne o objętości 3 m.³, na którym istnieje możliwość działania trybów i jakości betonu, ponieważ koszt takiego testowania przyczynia się do tego, że ostateczna cena jest niższa.

Metoda wznoszącego się roztworu lub BP jest pokazana na górnym schemacie: roztwór jest pompowany do wypełnień kamiennych (kruszony kamień, żwir) za pomocą wstępnie zainstalowanych stalowych rur bez szwu o średnicy od 37 mm do 100 mm. Taką mieszaniną może być cement, cement-piasek lub cement z różnymi dodatkami.

Rozwiązanie wypełnia puste przestrzenie pomiędzy kamieniami, wznosząc się od dołu do góry - to wypiera wodę i tworzy betonowy monolit - to się nazywa również metodą odlewania ciśnieniowego wtrysku.

W takich przypadkach, gdy BP jest wytwarzany w kopalniach zamkniętych, w przestrzeni szalunkowej montowane są pionowe przestrzenie kopalni, które są wykonane z walcowanego metalu - szyny, kanału, tavr itp. Następnie wylewa się duży kamień, a następnie wszystko dzieje się w ten sam sposób - rozwiązanie wypiera wodę, zmieniając strukturę w monolit.

Na głębokości 1,5 m do betonowania obiektów o dużej powierzchni, gdzie gatunek betonu nie przekracza 300, stosuje się metodę ubijania lub wibracji. W takim przypadku osad stożka powinien wynosić około 5-7 cm - roztwór jest podawany przez rurę. Zwróć uwagę na obraz - widać, że sabotaż zaczyna się od podwodnego zbocza o kącie do poziomu 35? -45 ?.

Торкетирование

Примечание. Торкетированием бетона называется технология струйного нанесения раствора на поверхность при помощи сжатого воздуха. При этом цементно-песочная смесь или торкрет могут укладываться, как в один, так и в несколько слоёв.

Metoda ta jest zwykle stosowana do wzmocnienia powierzchni konstrukcji, które nie są wystarczająco mocne (cienkie) ściany - mogą to być jednostronne szalunki, zbiorniki, kopuły i sklepienia. Ponadto, pistolety służą jako ochrona przed przenikaniem wilgoci w podziemnych konstrukcjach (piwnice, magazyny), do zatapiania (uszczelniania) szwów oraz podczas prac naprawczych i naprawczych w celu wyeliminowania wad.

Mieszanka cementowo-piaskowa jest przygotowywana osobno i za pomocą sprężarki pod ciśnieniem (sprężone powietrze) przez wąż jest doprowadzana do dyszy, gdzie jednocześnie ze zbiornika wypływa woda - również pod ciśnieniem.

Получается, что увлажнённые частицы смеси вырываются из насадки со скоростью 100 м в секунду, ударяется о поверхность и прилипает к ней. При этом неизбежно возникают потери, так как не все частицы остаются на обрабатываемой поверхности - некоторые отскакивают и оседают на пол - их называют «отскоком».

Warto zauważyć, że sufity i ściany są stopniowo torkretowane, w kilku warstwach, podczas gdy podłoga może być nakładana na mieszaninę przy pełnej grubości. Przedział czasowy pomiędzy nałożeniem broni jest ustalany przez laboratorium i zależy od szybkości krzepnięcia roztworu, to znaczy, że każda nowa warstwa nie powinna niszczyć poprzedniej.

Jednak aby adhezja była optymalna, odstęp nie powinien przekraczać czasu pełnego ustawienia, w przeciwnym razie wzrośnie procent odbicia.

Ewakuacja

Uwaga Odkurzanie to proces usuwania wolnej wody i powietrza z roztworu, który właśnie został umieszczony. Odbywa się to przez zmniejszenie ciśnienia, to jest przez wytworzenie próżni dla zewnętrznych i wewnętrznych warstw struktury.

Aby proces hydratacji cementu wystarczył, aby zawierał tylko 20% wody z jego całkowitej masy - cała pozostała woda do mieszania jest wykorzystywana do nadawania pewnych właściwości technologicznych, takich jak elastyczność i ruchliwość masy.

Problem polega na tym, że woda zajmuje pewną przestrzeń w roztworze, tworząc pory, dlatego po jej odparowaniu pozostają puste przestrzenie, które zmniejszają gęstość materiału. Dlatego stosuje się specjalną metodę usuwania migawek i powietrza na placach budowy - jest to mechaniczne usuwanie tych pierwiastków ze świeżo ułożonego roztworu.

W tym celu, pomiędzy zaprawą a betonowym szalunkiem, cienkie wgłębienie jest wyposażone w tkaną i tkaną siatkę, z której powietrze jest wypompowywane przez pompę. Tam, z powodu nierównomiernego ciśnienia, mieszająca się woda zaczyna płynąć wraz z powietrzem z betonu, który jest stale wypompowywany, jak pokazano na górnej schematycznej figurze.

Wniosek

Na koniec chciałbym zwrócić uwagę na tych, którzy szukają betonowania metodą zamrażania - ta metoda nie istnieje! Na zimno jest beton, w którym stosuje się ogrzewanie elektryczne, wykorzystując w tym celu szalunki grzejne, promieniowanie podczerwone, elektromaty, a także ogrzewanie anodowe lub drutowe (PNSV) z transformatorem typu buck.