Jak malować tynki dekoracyjne

Pracochłonne prace nad zastosowaniem tynku dekoracyjnego zasługują na uznanie jako element projektu przy tworzeniu oryginalnego wnętrza. Taką możliwość zapewnia pokrycie fasady monolityczną powłoką stosowaną w szerokiej gamie kolorów i odcieni, które są obecnie oferowane na rynku materiałów lakierniczych. Oprócz estetycznej roli powłoki odgrywa rolę warstwy ochronnej, oszczędzając od zewnętrznych ekspozycji na zmiany temperatury, opady, promieniowanie słoneczne. Możliwe jest zwiększenie stopnia ochrony otynkowanej fasady dzięki umiejętnym doborom kolorystycznym - jasne kolory zapobiegną przegrzaniu ścian, które po pierwsze ocalą przed przedwczesnym zniszczeniem, a po drugie zaoszczędzą pieniądze przy korzystaniu z systemu klimatyzacji budynku.

Możliwe jest nadanie elewacji oryginalnego koloru bez malowania materiału po nałożeniu na elewację. Aby to zrobić, do masy mokrego plastra dodaje się tak zwany schemat kolorów (skoncentrowany proszek lub ciecz) przed nałożeniem na ściany, stopniowo doprowadzając jego kolor do pożądanego odcienia. Warto pamiętać, że po wyschnięciu kolor staje się jaśniejszy o pół tony, a nawet ton.

W tym przypadku pozbawiasz fasadę dodatkowej ochrony przed zewnętrznymi opadami, ale zmniejszasz ilość pracy poprzez wyeliminowanie procedury powlekania otynkowanych ścian.

Technika barwienia

Należy zauważyć, że nie każda masa gipsowa jest zabarwiona przed nałożeniem jej na powierzchnię ścian. Taki tynk powinien wyschnąć na elewacji. Dowiadujemy się, jak pokryć typowy dekoracyjny lub inny materiał pierwotnie biały. W tym celu stosuje się specjalne farby elewacyjne lub wewnętrzne.

Prace nad nałożeniem nałożonego tynku na ściany powinny rozpocząć się dopiero po ostatecznym wyschnięciu. Może to zająć od 8 do 48 godzin w zależności od składu tynku.

Niektóre mieszanki są na bazie cementu, dlatego są podatne na zrzucanie lub częściowy złuszczanie. Aby go wzmocnić, poddaje się specjalnemu bezbarwnemu podkładowi. Konieczne jest również pozostawienie czasu na całkowite wyschnięcie podkładu, na którym można malować relief tynku.

Sekrety malarstwa

Możliwe jest złagodzenie wszelkich obrazów, w tym, jak pracować z tynkiem dekoracyjnym przy minimalnych stratach, jeśli posiadasz pewne sekrety malarstwa. Przede wszystkim konieczne jest pozyskanie głównych urządzeń. Jeśli powłoka zostanie przeprowadzona za pomocą wałka, potrzebna jest taca, która pozwoli na ekonomiczne dozowanie materiału na wałku i ułatwi jego jednolite nakładanie. Konfiguracja tacy pozwala na łatwe usunięcie nadmiaru z walca.

Jeśli praca wykonywana jest w pomieszczeniach zamkniętych, należy rozważyć zastosowanie pokrycia ochronnego, który obejmuje podłogę, meble, parapety, okna, ościeżnicę drzwiową itp. W przypadku pokrycia elewacyjnego wymagana jest ochrona z wyjątkiem drzwi wejściowych, okien, a także warto chronić ścieżkę wzdłuż ściany przed rozpryskiwaniem.

Każde malowanie odbywa się chaotycznie. Jest to konieczne, aby zapobiec nagłym zmianom koloru i nie tworzyć różnych części obrabianej powierzchni.

Metody powlekania

Rozważ poniżej kilka sposobów na pokrycie.

Malowanie jednoprzebiegowe

Najprostszą metodą dekoracyjnego tynku jest pokrycie w jednym przejściu. Aby to zrobić, użyj wałka z długim włosiem lub zwykłego pędzla do pracy na całej powierzchni, w tym występów i wgłębień. Otrzymujemy cień "bazowy".

Odbiór "suchym pędzlem"

Bardziej złożony efekt lub tak zwane "barwienie reliefowe" można uzyskać, jeśli na ciemniejszej "podstawie" warstwy, która wyschnie przez co najmniej 2 godziny, nałożyć na projekcję reliefową inny odcień materiału, zwykle jaśniejszy na półton lub ton. Aby zastosować tę technikę, będziesz potrzebował pędzla lub wałka z krótkimi włosami, dla których zbierana jest minimalna ilość materiału (tzw. Technika "suchego pędzla"). Technika tłoczonej perforacji pozwala nadać powierzchni dużą "masę".

"Wolumetryczne" elementy reliefu tynku można zabarwić przy pomocy dekoracyjnych powłok metalicznych, takich jak brąz, srebro, złoto. Ten rodzaj farby nakłada się zarówno metodą "suchym pędzlem", jak i przy pomocy rękawicy metodą wtapiania górnej warstwy. Rękawice łatwiej osiągnąć płynne przejścia kolorów. Musimy pamiętać, że metale metalowe nie tolerują ekscesów, które zawsze mówią o braku smaku. Celem brązu lub złota - tylko nieznacznie odcień koloru bazowego.

"Rozmycie"

Oprócz metody "suchego pędzla" stosowana jest powłoka typu "washout". Jeśli pierwsza metoda pomaga uwydatnić uderzenia na powierzchni, to druga uwypukla ubytki. Powierzchnia wygląda bardziej korzystnie, jeśli w przypadku zastosowania z "suchym pędzlem" stosuje się farby o jaśniejszym odcieniu w porównaniu z tłem. W przypadku "rozmycia" odwrotnie - ciemniejszy ton.

Pokrywanie powierzchni metodą "wymywania" jest bardzo fizyczne i czasochłonne, ponieważ jej istota jest następująca: warstwa ciemniejszego odcienia jest nakładana na główne tło powierzchni, która pozostaje na krótki czas do wyschnięcia, a następnie ta wierzchnia warstwa jest bezwzględnie usuwana wilgotną szmatką guzy. W rezultacie ciemna warstwa pozostaje tylko w zagłębieniach, tworząc w ten sposób trójwymiarowy wzór. Do nanoszenia warstwy wierzchniej pod pranie zastosowano dobrej jakości materiał, który jest odporny na zmywanie powierzchni ścian. Natomiast w przypadku kruszywa lepiej nadaje się tańsza, odporna na wilgoć farba, która będzie łatwiejsza do zmywania z powierzchni.

Zalety i wady różnych metod

Wyniki obu metod są trudne do oszacowania przez proste porównanie, ponieważ jest to tylko kwestia osobistego gustu lub na życzenie klienta. Jedną rzeczą jest powiedzieć - aby erodować powłokę jest o wiele trudniejsze i dłużej niż stosowanie za pomocą suchego pędzla.

Im bardziej teksturowana powierzchnia i głęboka wypukłość tynku, tym większe zużycie materiału.

Powłokę można prowadzić nie tylko w jednym przejściu, ale także w kilku etapach: dwie warstwy koloru tła i wykończenie "suchym pędzlem" lub "praniem". Nie należy zapominać, że nadmiar materiału może zniekształcać ekspresję tekstury.

Porady dotyczące pracy

Ostatnim "cięciwą" jakiegokolwiek zabrudzenia może być warstwa ochronna lakieru nakładana na warstwę materiału po całkowitym wyschnięciu. Może to być dowolny lakier na bazie wody (na przykład Tikkurila, Alpina). Przed użyciem należy go rozcieńczyć w wodzie w stosunku 1: 1, co znacznie ułatwi jej penetrację w zagłębienie materiału. Gotową mieszankę nakłada się szeroką szczotką w dwóch, a nawet trzykrotnie, z przerwami na suszenie (lakier bardzo szybko wysycha). Natychmiast nałóż mieszaninę na całą powierzchnię ściany, unikając smug. Zużycie mieszaniny lakieru wynosi około 2,5 litra lakieru na 50 metrów kwadratowych. metrów powierzchni.

Lakier nadaje dekoracyjnemu tynkowi wyjątkowy połysk, uszlachetni kolory, ułatwi pielęgnację powierzchni i ochroni nie tylko materiał, ale także odciążą gips od zewnętrznych czynników niszczących.

Wideo

Przykład: