Instalacja klimatyzatora kasetowego

Zimno nie tylko pozwala zachować świeżość produktów, ale także zapewnia komfort w pomieszczeniu w czasie upałów. Wcześniej, aby się ochłodzić, używano pługów. Dziś możemy korzystać z bardziej nowoczesnych systemów. W przypadku biur i powierzchni handlowych zastosowanie ma instalacja klimatyzatora kasetonowego.

Zasada działania i cechy

Klimatyzacja kasetonowa jest klasycznym przedstawicielem systemu split. Oznacza to, że podobnie jak wersja standardowa składa się z dwóch bloków. W części zewnętrznej znajduje się skraplacz i sprężarka, aw części wewnętrznej znajduje się parownik i system odwadniający. Po włączeniu trybu grzania funkcjonalność jednostek zostaje odwrócona. Ma jednak niezaprzeczalne zalety:

• Lokalizacja Wewnętrzny moduł tego typu klimatyzatorów znajduje się w suficie podwieszanym. Dzięki temu można ukryć masywny projekt i idealnie dopasować go do wnętrza.
• Jednolite rozmiary. Wymiary są zaprojektowane w taki sposób, że w większości przypadków sufit firmy Armstrong nie powinien zostać ukończony.
• Ukryty system freon. Wszystkie rury, w tym drenaż, są ukryte pod fałszywym sufitem. Nie muszą wykonywać znaków drogowych, a następnie zamykać je za pomocą gipsu i szpachli.
• Minimalna emisja hałasu. W tym przypadku zastosowano wentylator o specjalnym kształcie, który nie powoduje turbulencji, która powoduje hałas i powoduje wydajniejsze czerpanie powietrza.
• Maksymalny obszar zasięgu. Bardziej rozsądne jest wytwarzanie chłodzenia, zaczynając od sufitu. Tam gromadzi się ciepłe powietrze. Jeśli obniżysz temperaturę, spadnie i schłodzi wszystko, co jest w pokoju.
• Wygodny przepływ powietrza. Dzięki obrotowym deskom można regulować rozkład przepływu powietrza, tak aby nie spadał bezpośrednio na ludzi, którzy są obecni w pomieszczeniu.
• Możliwość osuszania powietrza umożliwia zastosowanie go na mokro i w magazynach.
• W niektórych modelach dostępne jest świeże powietrze z ulicy.
• Elastyczne dostosowywanie. Pilot zdalnego sterowania.

Ogólne wskazówki dotyczące instalacji

Aby urządzenie mogło obsługiwać maksymalny czas, konieczne jest wybranie odpowiedniego miejsca dla jednostek wewnętrznych i zewnętrznych.

• Nie zaleca się umieszczania modułów wewnętrznych i zewnętrznych w tych miejscach, w których istnieje prawdopodobieństwo przedostania się oleju silnikowego.
• Niepożądana instalacja w pomieszczeniach lub obszarach, w których występuje wysoka zawartość związków siarki i różnych soli. Może to być terytorium źródeł termalnych lub wybrzeża morskiego.
• Otoczenie z urządzeniami, które są źródłem zakłóceń o wysokiej częstotliwości, jest źle tolerowane. Stanowią one przeszkodę dla prądów indukcyjnych obecnych w silnikach jednostki.
• Instalacja w pomieszczeniach, w których występują pary różnych kwasów i innych związków chemicznych, nie jest dozwolona. Mogą to być na przykład laboratoria.
• Pomieszczenie nie powinno gromadzić łatwopalnych gazów.
• Okablowanie musi wytrzymać obciążenie wywierane.
• Wysokość sufitu powinna wynosić od 2,5 m.
• Sufit musi być mocny i mieć niewielkie odchylenia w płaszczyźnie poziomej.
• Po pełnej instalacji nie powinno być żadnych przeszkód na drodze.
• Musi być pętla masy.
• Moduły są zamontowane na metalowej podstawie, więc muszą być również uziemione.
• Nie należy wyjmować wzoru z oryginalnego opakowania, dopóki nie zostanie dostarczony na miejscu.
• Zapewnij wystarczającą przestrzeń do łatwego rozpakowania i montażu.

Zwróć uwagę! Która jednostka zostanie zainstalowana jako pierwsza, sam mistrz decyduje, nie ma ścisłej sekwencji ani zasad.

Instalowanie jednostki wewnętrznej

W przypadku modułu wewnętrznego lepiej wybrać miejsce na środku pokoju, co da możliwość korzystania z urządzenia z maksymalną wydajnością.

• Zrób próbkę tektury, która będzie miała taki sam rozmiar jak rozmiar bloku (zwykle jest w zestawie, może być częścią opakowania od producenta).
• Podłącz go do planowanego miejsca instalacji i określ, ile płytek musisz usunąć. Aby było to łatwiejsze, oznaczenia można wprowadzać na podłodze pod planowanym miejscem instalacji, a następnie za pomocą konwencjonalnego lub laserowego pionownika, aby przekazywać punkty do sufitu.
• Jeśli to konieczne, przytnij aluminiowy profil sufitu, po jego wzmocnieniu.
• Dokładnie sprawdź powierzchnię sufitu. Jeśli to konieczne, przyklej mały kawałek piany, aby zmniejszyć wibracje.
• Zaznacz środek wybranego obszaru, powinien pokrywać się ze środkiem jednostki.
• Wyrównaj środek szablonu (możesz użyć miarki zamiast szablonu) z zaznaczonym punktem i narysuj oznaczenie na 4 otwory.
• Wywiercić otwory za pomocą wiertła o odpowiedniej średnicy. Włóż w nie kołki.
• Nakręć nakrętkę na każdy kołek, następnie włóż podkładkę, a następnie dokręć kolejną nakrętkę.
• Podnieś jednostkę wewnętrzną i włóż kołki w przeznaczone dla nich gniazda. Załóż nakrętki, aby ciało się nie złamało.
• Podnieś moduł do poziomu, który będzie zrównać się z płaszczyzną podwieszanego sufitu. Rozmiar, na który będzie wgłębiony, powinien odpowiadać głębokości przedniego panelu.
• Używając poziomu sprawdź poprawność samolotu. Bardzo ważne jest, aby płyn drenujący nie spływał na głowy ludzi.
• Dokręć mocno nakrętki.
• Zmierz odległość od wewnętrznej do zewnętrznej jednostki wzdłuż ścieżki przyszłej autostrady freon.
• Przyciąć rury do wymaganego rozmiaru. Możesz ciąć tylko specjalnym nożem do cięcia dysków. Nie używaj szlifierek ani piłek. Ważne jest, aby metalowe wióry nie pozostały wewnątrz, co może później uszkodzić system. Przetnij cięcie za pomocą specjalnego narzędzia, które wygładza fazę lub przejrzyj mały plik. Pamiętaj, aby wyciągnąć wszystkie żetony.
• Zakryj otwór rury za pomocą taśmy lub taśmy klejącej.
• Ułóż rurę w izolacji.
• Zamocuj kołki za pomocą haczyków, w których linia będzie układana pod sufitem i umieść w nich rury. Zabezpiecz je na miejscu za pomocą jastrychu lub zacisków.
• Jeśli rura musi być zgięta pod kątem, użyj do tego giętarki do rur. Wytnij i przesuń izolację. Następnie należy skleić i skleić taśmą samoprzylepną. Dzięki ręcznemu zginaniu można go wykręcić i nie zauważyć.
• Jeśli konieczne jest rozszerzenie rury, użyj specjalnego ubijaka, który rozszerza wewnętrzną średnicę rury na zewnątrz. Nie próbuj dopasować rozmiaru za jednym razem, w przeciwnym razie dysza pęknie. Zrób to w kilku przejściach, nieznacznie zwiększając rozmiar tulei. Następnie spawać drutem i palnikiem.
• Przesuń rury prawie blisko dysz jednostki wewnętrznej. Odkręć nakrętkę blokującą i wsuń ją na złączkę. Za pomocą pliku przetwórz powierzchnię końcową i odłóż żetony. Weź pistolet do flary pod stożkiem odpowiedniego rozmiaru i zwiększ średnicę rury. Umieść go na dyszy i dobrze dociśnij. Zabezpiecz ją nakrętką. Aby to zrobić, użyj dwóch klawiszy. Jeden spoczywa, aby nie obracać dyszy, a drugi dokręca nakrętkę.
• Umieść izolację w miejscu połączenia i przymocuj za pomocą plastikowych opasek.
• Ustaw dekoracyjny listwę na miejscu. Aby to zrobić, zdejmij kratkę wlotu powietrza, pociągając dwa zaciski. Odłóż to na bok. Usuń cztery wtyczki, które znajdują się w rogach, powinny wisieć na uchwytach. Znajdź silnik, który zmienia położenie rolet. Jego położenie powinno pokrywać się z punktem połączenia rurociągu. Przymocuj podkładkę do wsporników w bloku. Przesuń blok tak, aby znalazł się w środku dziury. Użyj poziomu, aby ustawić podszewkę. Zamocuj kratkę wlotu powietrza i nakładki po bokach.
• Jeśli po przymocowaniu przedniego panelu znajduje się szczelina do sufitu, konieczne jest podniesienie całej konstrukcji poprzez dokręcenie nakrętek na kołkach.

Instalowanie jednostki zewnętrznej

Przed zainstalowaniem jednostki zewnętrznej należy dokładnie sprawdzić maksymalny dozwolony dyferencjał. W przypadku niektórych klimatyzatorów nie powinien przekraczać 20 metrów.

• Jednostka zewnętrzna powinna być dobrze zamocowana, aby nie wibrować, gdy silnik i sprężarka pracują.
• Pożądane jest pozostawienie do bocznych krawędzi odstępu do 30 cm, jeżeli projekt nie implikuje schematu blokowego. Nic nie powinno ograniczać nadmuchu powietrza przez wentylator, w przeciwnym razie wydajność spada.
• Nie przesuwaj jednostki zewnętrznej, trzymając ozdobną kratkę, możesz ją uszkodzić.
• Środek ciężkości może nie pokrywać się z centrum geometrycznym, więc oblicz prawidłową siłę.
• Podczas transportu nie kładź modułu na boku ani nie zginaj go pod kątem większym niż 45 °.
• Jeśli planujesz zainstalować na ziemi, konieczne jest przygotowanie fundamentu, którego rozmiar w długości i szerokości przekroczy wymiary bloku o kilka centymetrów.
• Przy częstych silnych wiatrach w okolicy lepiej nie wykonywać montażu prostopadłego do ściany. Jeśli nie spełnisz tego warunku, to z powodu silnego żagla jednostka może po prostu się zepsuć.
• Najpierw wykonuje się otwory na łapy. Statywy są mocowane za pomocą śrub kotwiących. Następnie są one instalowane na sprężarce i przykręcane.
• Za pomocą perforatora zrób dziurę w ścianie. Jego średnica musi być taka, aby rurociąg i przewody elektryczne pasowały do ​​niego swobodnie. Narysuj komunikację z jednostką.
• Rozbłysk i wyczyść rury, podobnie jak podczas instalacji jednostki wewnętrznej.
• Zawór jednostki zewnętrznej musi być zamknięty. Odkręcić nakrętkę i podłączyć bez opóźnienia, aby zapobiec dostaniu się kurzu i brudu do środka. Dokręcić dwoma kluczami.

Pipeline

Aby freon mógł swobodnie krążyć, a sprężarka nie była poddawana dużemu obciążeniu, ważne jest, aby przestrzegać kilku prostych warunków.

• Obserwuj maksymalną dopuszczalną długość linii freonowej.
• W całej witrynie nie powinno być więcej niż 15 zakrętów.
• Nie ustawiaj kąta zgięcia większego niż 90 °.
• Promień gięcia nie powinien być mniejszy niż 100 mm.
• W przypadku niektórych modeli istnieje taki warunek, że jeżeli długość rurociągu nie przekracza 8 m, wystarczy czynnik chłodniczy znajdujący się w jednostce zewnętrznej i nie trzeba go dodatkowo wypełniać.
• Po zainstalowaniu gniazd konieczne jest wykonanie obwodu przetwarzania próżniowego. W tym celu pompa jest podłączona do zaworu w obwodzie zewnętrznym. Musi być włączony przez 15-20 minut. Usunie całe powietrze i resztki wilgoci.
• Podczas pompowania można sprawdzić integralność systemu, przechodząc wzdłuż całej długości rury.
• Po utworzeniu próżni można otworzyć zawór odcinający, aby Freon wypełniał system. Następnie można ponownie sprawdzić integralność systemu za pomocą roztworu mydła nałożonego pędzlem na złącza.

Instalacja drenażowa

Do drenażu można użyć plastikowej rurki o odpowiedniej średnicy.

• Za pomocą zacisku węża przymocuj rurkę do pompy odpływowej, która znajduje się na jednostce wewnętrznej.
• Rozciągnij go do miejsca zrzutu. Staraj się nie ciągnąć, aby nie usunąć głowicy jednostki wewnętrznej.
• Jeśli to możliwe, obserwuj nachylenie 2 cm na 1 m. Jest to konieczne, aby po wyłączeniu klimatyzatora ciecz mogła płynąć grawitacyjnie.
• Koniec węża spustowego nie może być zanurzony w wodzie.
• W celu sprawdzenia systemu odwadniającego konieczne jest napełnienie wody specjalnym otworem na jednostce zewnętrznej i przełączenie urządzenia w tryb chłodzenia. Jedna osoba może śledzić działanie pompy, a druga może sprawdzić, czy woda płynie.

Połączenie elektryczne

• Aby klimatyzator był wyposażony w oddzielną maszynę, z której nic innego nie będzie zasilane. Cóż, jeśli istnieje możliwość zainstalowania stabilizatora w przypadku jego braku w ogólnym okablowaniu.
• Pętla masy musi integrować jednostkę wewnętrzną i zewnętrzną.
• Jeśli konieczne jest przedłużenie kabla, użyj przewodu tego samego typu i przekroju.
• Połączenie jest nawiązywane z jednostką zewnętrzną. Po wewnętrznej stronie okładki znajduje się wzór, który uniemożliwi popełnienie błędu.

Po zakończeniu połączenia musisz wykonać test. Po włączeniu całego systemu uważnie słuchaj, jak działają silniki w jednostkach. W przypadku zauważenia obcego grzechotania lub innych hałasów konieczne jest przerwanie pracy przed zidentyfikowaniem przyczyny.

Okresowo konieczna będzie prosta konserwacja. Polegać to będzie na oczyszczeniu mechanizmów wewnętrznych z pyłu, a także kontrolowaniu objętości freonu.

Wideo

Możesz zobaczyć, jak instalatorzy instalują klimatyzator kasetowy poniżej:

I w ten sposób dokonać konserwacji kondycjonera kasetowego: